quinta-feira, 20 de setembro de 2018

[0156] Miguel González Garcés e o post-modernismo galego

Nascido em La Coruña em 1916 e falecido nesta cidade em 1989, Miguel González Garcés foi polifacético: jornalista, professor, escritor e poeta. Dirigiu a Biblioteca Pública da Galiza situada na sua cidade natal. Bilingue (galego e castelhano) e considerado o “defensor da luminosidade de Coruña”, a sua obra é extensa. Foi Prémio Fernandes Latorre em 1960, Prémio da Crítica de Poesia Galega em 1977 e foi-lhe dado também, a título póstumo, o Prémio Nacional de Literatura em 1990. Um dos principais impulsionadores da revista “Nordés”, presidiu à Asociación Cultural Iberoamericana. Membro da Asociación Internacional des Critiques Litteraires, foi um dos expoentes do galeguismo.



A BAILADA DOS ANXOS

O perfume enloitado da euresa en ruínas
foi un peixiño morto coberto polos panos
do vento.
Xardin-mármore.
Enlousada preguiza.
No fondo da ialma sentimos a necessidade
da lonxania das adelfas.
Siquera a frol de pedra nos debera marchar.
Hourizonte de cinza.
Cinza no que nace para ser eterno.
Vanidade de forma.
E soi vida.
Vilán que rube, baixa, lonxe, perto
da man que finxe asilo
e que sorri na lene frol do aire.

E un vento mais pequeno que a espranza
volve e latexa a mínima prumiña
que é dúbeda de alento num verde val lonxano
no que ainda é posible non chegue endexemais.

Sem comentários:

Enviar um comentário